Hallo allemaal,

Alweer ruim een week in Sevilla! Tijd gaat snel. Ik heb al een heleboel leuke dingen gedaan afgelopen week, dus genoeg te vertellen nu ik eindelijk mijn eerste verhaaltje schrijf.

Nadat dinsdag nog de hele familie was langsgekomen om even gedag te zeggen en ik nog wat mooie kaartjes heb gekregen, kon ik de laatste spulletjes in mijn koffer doen (over de rest van de tijd die ik dinsdag aan inpakken heb besteed gaan we het maar niet hebben: wat neem je in hemelsnaam mee?! Maar het is gelukt!) en hem nog een keer wegen. Uiteindelijk was hij prima en kon ik, na zestig keer checken of ik niks was vergeten, met een gerust hart gaan slapen.
Om half 5 ging de wekker weer die woensdag, want ik vloog om 7.25 uur naar Sevilla. Toch nog wat stress: papa wilde niet te laat komen, maar de weegschaal had niet goed gewerkt op mijn vloerbedekking op zolder (en daar had mama me natuurlijk voor gewaarschuwd, maar ik ben eigenwijs), dus er moest nog wat uit. Shampoo eruit, boek in mijn handbagage en gelukkig was het toen prima. Op naar Schiphol! De zenuwen die ik had gekregen de week ervoor waren gelukkig helemaal weg en ik had er vooral heel veel zin in. Nog even stress toen de brug ineens openging onderweg, maar op Schiphol aangekomen bleken er twintig balies ofzo open te zijn voor mijn vlucht – en er was niemand. Inchecken was dus zo gebeurd. We konden nog eventjes wat drinken voor ik toch echt door de douane moest.

Met boarden bleek dat er bijna niemand in ons vliegtuig zat, wat ik wel gek vond, want hij zou na Sevilla nog doorvliegen naar Faro. Maar ik had lekker drie stoelen voor mezelf. Ik heb er niet echt veel van gemerkt, want ik heb vooral geslapen eigenlijk tijdens die drie uur. Maar toen waren we dan toch eindelijk in Sevilla! Het bleek een minivliegveldje te zijn. Toen we uitstapten werd er nog een keer of tachtig gevraagd of we heel zeker wisten dat we niet naar Faro moesten, want we mochten niet terug in het vliegtuig. Maar toen mochten we eindelijk door naar de koffers. Na even wachten kwam mijn koffer voorbij en twee minuten later de band die eromheen hoorde te zitten (ja, dat vond ik ook een beetje gek). Na mijn jas, trui en een boek in mijn koffer gestopt te hebben (Sevilla was wárm), kon ik op weg. Mijn koffer van 23,2 kg was opeens wel héél zwaar. Gelukkig hielp de buschauffeur me om hem in de bus te tillen. Aangekomen op Prado de San Sebastian busstation, begon mijn tocht naar het hostel. Met een graad of 38, mijn lange broek, een afschrikwekkend zware koffer en een loodzware laptoptas op mijn schouder begon ik aan de ’10 minute walk’. De beschrijving was prima, maar ik zag op de grote straat nergens Avenida Menéndez Pelayo staan en ik had geen zin om verkeerd te lopen, dus ik heb maar even de weg gevraagd. Natuurlijk bleek ik gewoon in de goede straat te zijn. Toen was ik er bijna – maar ik moest elke 10 seconden uitrusten, dus het duurde voor eeuwig voor ik in het hostel aankwam. Gelukkig werd ik daar gelijk geholpen door Pablo en Kian, die me binnenlieten en mijn koffer overnamen. Ik moest nog even wachten, maar toen kon ik inchecken. Ik had een kamer voor acht personen, maar toen ik boven kwam (met de lift!), bleken alleen ik en een oudere man daar te slapen op het moment. Eenmaal geïnstalleerd besloot ik naar Roommates te gaan, een bureau dat helpt met het zoeken naar kamers en dat om de hoek zat. Daar heb ik met Arthur besproken wat ik precies wilde, in welk gebied en afgesproken de volgende dag te gaan kijken naar wat kamers. Ik ben toen teruggegaan naar het hostel en heb verder weinig gedaan dan uitrusten en een beetje lezen.

Donderdag ben ik om 10.00 uur weer naar Roommates gegaan en heb ik met Arthur drie kamers bekeken. We gingen op de fiets en ik vond het erg grappig dat Arthur me vroeg of ik kon fietsen, dus heb ik maar geantwoord dat ik Nederlands was en natuurlijk wel kon fietsen. In de middag ging ik met iemand anders naar twee andere kamers kijken. Ik vond het moeilijk om te kiezen, dus had ik afgesproken later terug te komen. Omdat het nog augustus was en dus zomer, gingen ze om 15.00 uur dicht en het was al vrij laat, dus ik besloot uiteindelijk de volgende dag pas terug te gaan.
Door Pablo en Kian was me aangeraden één van de gratis stadswandelingen te doen van Pancho Tours. Ze doen er elke ochtend en elke avond eentje. Ik ging dus om 18.00 uur met Ania mee uit het hostel, met nog wat andere mensen die ik verder niet kende uit het hostel. We deden een wandeling van drie uur door de Joodse wijk, waar ze ons allerlei mooie verhalen vertelde. Niet alleen over de geschiedenis, maar ook legendes over bepaalde straten of wijken. Het was heel erg leuk en ik was dus ook zeker van plan die in de ochtend ook een keertje te doen, want het zijn verschillende wandelingen. Toen ik terugkwam vroeg Pablo of ik de volgende dag mee wilde doen met de paella night op het dakterras, dus daar heb ik me voor ingeschreven.

Vrijdag ging ik weer naar Roommates, omdat ik eindelijk een kamer had gekozen met wat hulp van papa. Ik heb toen met Arthur het contract getekend en ik moest gelijk mijn borg betalen. Ze doen alles daar cash, dus ik mocht mijn huur na het weekend betalen, omdat ik niet zoveel geld tegelijk kon opnemen. Nadat ik had getekend kreeg ik mijn sleutels en ben ik in het hostel even gaan opzoeken hoe ik het best kon lopen. Na mijn eerdere helse tocht richting het hostel, besloot ik het anders te doen. Ik deed alle zware dingen als boeken en mijn laptop en wat kleding in mijn rugtas en laptoptas en ging met die spullen naar mijn nieuwe kamer in Calle Sol, in de wijk La Macarena. Daar heb ik Sara, mijn Italiaane huisgenootje, al even gezien. Daarna ging ik terug naar het hostel voor paella night. In mijn kamer in het hostel bleken er al wat meer mensen in de kamer te slapen dan de eerste nacht. Ik werd aangesproken door een Franse jongen, Benoît/Ben. Hij ging met me mee naar het dakterras, hoewel hij geen kaartje had voor de paella want het was al vol. Daar zijn we aan tafel gaan zitten bij een Duits stel en een Frans stel, allemaal van ongeveer onze leeftijd. Omdat iedereen elkaar dan het best kon verstaan spraken we Engels. De Duitsers vertrokken de volgende dag al, de rest bleef wat langer. Al snel leerde ik ook Sabrina kennen, een Duits meisje dat hier een jaar Spaans en Frans gaat studeren. Ik sprak voor we van het dakterras af moesten met Ben, Max en Marie (het Franse stel) af de volgende dag de ochtendwandeling te doen. Maar toen besloten we nog wat te gaan drinken met twee Amerikaanse jongen, Paul en Marc. De laatste woont in Cádiz en geeft Engelse les, zijn broer was op visite. We gingen wat drinken vlakbij Alfalfa met dus Max, Marie, Ben, Sabrina, Marc en Paul.

De volgende ochtend, op zaterdag, had ik met Sabrina afgesproken voor het ontbijt. We hebben samen gegeten en van Marc zijn email en telefoonnummer gekregen, zodat we hem konden bereiken als we een keertje naar Cádiz willen. Met Ben, Max en Marie werden we wederom opgehaald door Ania. Ze herkende me gelijk van donderdag en vroeg hoe het ging en of ik al een flat had gevonden. Deze stadswandeling ging langs de kathedraal, de rivier Guadalquivir, Torre del Oro, Plaza de España naar Rectorado, het universiteitsgebouw in een oude tabakfabriek. Vooral Plaza de España was heel erg mooi en indrukwekkend, dat had ik niet verwacht.
Het was veel gezelliger nu ik wat mensen kende, omdat Ania natuurlijk met meer mensen praat dan alleen met mij. Na de stadswandeling gingen we met een groepje met Ania mee om nog wat te eten. Daarna ging ik met Ben naar de kathedraal, omdat we die van binnen wilden zien. We besloten ook de Giralda, de toren ernaast, te beklimmen. Dat is een heel bijzondere toren, want er zijn geen trappen. Vroeger kon men dan namelijk met een ezel naarboven. De toren is namelijk nog van de moskee die er eerst stond en er moest 5 keer per dag omhoog geklommen worden om mensen op te roepen voor het gebed. Het uitzicht van de toren was heel erg mooi, we konden alles zien en echt ver kijken.
Ben vroeg of ik het leuk vond om de volgende dag mee te gaan naar Cádiz. Hij bleef een paar dagen in Andalusië en had een auto gehuurd. Ik wilde graag mee en vroeg Sabrina ook mee, maar helaas moest zij de dag erna haar contract tekenen en kon ze niet mee. Ik heb toen mijn koffer verhuisd naar mijn kamer en daar ook geslapen, waarna ik de volgende ochtend weer naar het hostel vertrok. Er gingen nog twee Franse meisjes mee die ook in Cádiz zouden blijven. Die zondag hebben we rond Cádiz gelopen, met onze voeten in de ijskoude oceaan gestaan en de kathedraal bezocht (die echt veel minder mooi was dan die in Sevilla). Daarna hebben we de Franse meisjes daar achtergelaten en zijn we verder gegaan. Ben had in het hostel gehoord over Playa de Bolonia, een mooi strand, dus daar zijn we naartoe gereden. Het waaide er superhard en aangezien ik mijn tas niet heel goed had dicht gedaan, zat hij vol met zand. Heel handig. Door de wind was er ook een soort zandheuvel ontstaan, heel apart.
Erna zijn we nog verder gereden naar Tarifa, want we wilden graag Marokko zien. Het is vanaf daar niet heel ver meer om de oversteek te maken, dus we konden de overkant echt heel goed zien. Toen zijn we teruggereden naar Sevilla. Daar heb ik even gedouched en mijn spullen weggelegd, waarna we nog wat gingen eten. Wederom had Ben een hele lading Franse mensen gevonden, waaronder Max en Marie. Helaas sprak de helft amper Engels, dus spraken ze voornamelijk Frans. Ik kan het wel redelijk verstaan, maar het is soms wel heel moeilijk, vooral als ze lastigere onderwerpen nemen. Marie is ook niet erg goed in Engels, maar was wel de hele tijd zo lief om haar uiterste best te doen met mij te praten. We komen er meestal wel uit, omdat ik haar Franse woorden ook wel begrijp. Zij vertrokken helaas de volgende dag, dus hebben we gegevens uitgewisseld.

Maandag besloten Ben en ik naar Córdoba te gaan. Dit keer wilde er niemand mee, dus gingen we samen. Córdoba is echt een prachtige stad. De kathedraal daar, Mezquita, is heel bijzonder. Het is een kathedraal, die tijdens de periode dat Andalusië in handen van de moren was is omgebouwd tot moskee. Je ziet de pilaren nog, maar daardoorheen zitten dus weer mosliminvloeden. Met de herovering is het weer een kathedraal geworden. Ik vond het echt een supermooie kerk en we zijn er vrij lang gebleven. Toen we weg wilden gaan, bleken we bij de verkeerde uitgang te zijn. We liepen terug en ontdekten toen dat we bijna het mooiste gedeelte in het midden hadden gemist, met het altaar enzo. Gelukkig hebben we het toch nog gezien.
Erna zijn we de Guadalquivir overgestoken (die loopt ook in Córdoba) en zijn we verder gelopen. Het is hier overdag rond de 38 graden, dus het was heel erg warm. Ben was vastbesloten door de Guadalquivir te lopen, want natuurlijk niet echt mogelijk was. Daarom zijn we nog een stukje door het struikgewas gebaand tot we het water konden aanraken. Ik bleef eerst weigeren omdat ik voor de grap zei dat er krokodillen inzaten. Het kan natuurlijk niet dat Kelly al 6 maanden in Australië zit en dat ik in mijn eerste week in Spanje opgegeten wordt door een Cordobaanse krokodil 😉
Na het zien van alle mooie dingen, zoals de tuinen van het Alcazar (paleis) en de Joodse wijk, konden we terug naar Sevilla. Daar was het inmiddels donker en hebben we tegenover mijn universiteit (die echt heel mooi is) nog wat gegeten. Daarna hebben we nog Plaza de España nog bekeken in het donker, wat ook heel mooi was. Het is dan heel rustig.

Dinsdag was de laatste dag van Ben in Spanje. We hebben toen in de middag Zahara de la Sierra bezocht, één van de pueblos blancos, een dorpje in de bergen met alleen witte huizen. We zijn helemaal naar boven gelopen naar het kasteel, wat echt heel ver weg was, want het was weer heel erg warm en de weg was steil en glad. Daar aangekomen was het uitzicht over het meer dat erbij lag wel heel erg mooi. We wilden gaan zwemmen, maar het meer was best wel vies, dus zijn we naar piscina municipal geweest dat in Zahara lag. Dat water was ook heel koud, maar ik ben toch maar gaan zwemmen. Dat was wel heel lekker fris in al die warmte. Daar zijn we de hele middag gebleven, tot het om 19.00 uur dicht ging. Toen we terug waren in Sevilla, hebben we allebei even onze spullen weggebracht en toen zijn we naar Las Setas gegaan, oftewel Metropol Parasol. Dat ligt vlakbij mijn huis en het is de grootste houten constructie ter wereld, schijnbaar. Ik vond het niet heel mooi. We zijn er nog op geweest, wat wel een mooi uitzicht was over Sevilla in het donker. Erna zijn we nog door de stad gelopen, langs de stierenvechtersarena, de rivier en Plaza Nueva. Toen moest ik helaas gedag zeggen, want Ben vloog woensdag weer terug naar Parijs.

Woensdag heb ik weinig gedaan, alleen wat boodschappen en vooral uitgerust. Ik heb toen met Sabrina afgesproken, die had ik al een paar dagen niet gezien en dat vond ik jammer, want we konden goed overweg. We zijn toen donderdag samen naar Real Alcazar geweest, het paleis in Sevilla, naast de kathedraal. We waren nog een beetje verdwaald op weg ernaartoe, maar we hebben het wel gevonden. Erna zijn we nog bij haar thuis geweest. Ze heeft een heel mooie kamer, vlakbij mijn huis.
Inmiddels heb ik overigens ook een aantal nieuwe huisgenoten erbij. Er zijn hier zes kamers, waarvan ik er dus eentje heb en Sara een andere. Inmiddels wonen ook Iker uit Baskenland hier (die blijft maar een maand) en een Belgisch meisje wiens naam ik niet weet, want we ontdekten dat we allebei Nederlands praten en hebben ons toen niet echt voorgesteld. Zij gaat ook Geschiedenis studeren, dus dat is erg leuk.
Vrijdag oftewel vandaag zou ik met Sabrina en wat andere meisjes naar het kantoor van Erasmus gaan, maar er kwam iemand langs om de wasmachinete maken (er bleef veel water in staan) dus ik kon niet meer op tijd komen. Nu ga ik maandag wel even. Ik hoef weinig meer te doen, alleen wat dingen inleveren. Bovendien zeggen ze steeds op de universiteit en het kantoor van Erasmus dat we te vroeg zijn en later terug moeten komen.
Met Sabrina en de andere meisjes die ik nog niet goed ken heb ik afgesproken om maandag t/m woensdag een trip te maken naar Granada, Gibraltar en Cádiz. We huren samen een auto. Dus later meer!

Sorry voor het lange verslag gelijk, zal nu wat sneller proberen te updaten.

Liefs,
Manouk

P.S. Ik heb een Spaans telefoonnummer: +34622558697.